30 Nisan 2010 Cuma

KENDİSİNİ TELEVİZYONDA NEREDEYSE HER AKŞAM GÖRMEMİZE RAĞMEN ONUN BİZDEN SAKLADIĞI, GÖRMEMİZE BİR TÜRLÜ İZİN VERMEDİĞİ BİR ŞEY VARDI..


Kendisini televizyonda neredeyse her akşam görmemize rağmen onun bizden sakladığı görmemize bir türlü izin vermediği birşey vardı ki çok şükür geçenlerde birazını görebildik.Evet hepinizin tahmin ettiği üzere Rıdvan Dilmen'den ve onun ALINından bahsediyorum.
Aslında ülke olarak bunun olmasını çok uzun zamandır merakla bekliyorduk.Merak ediyorduk etmesine ya ürkmüyor endişe duymuyor da değildik ALINın görünmesinden.Bu adam bu ALINı bu denli gizlediğine göre kesin bambaşkaydı bu ALIN.

YOLCULUK BAŞLIYOR

Bir akşam karar verdim; ertesi sabah yola çıkacak ve yurdu karış karış dolaşıp ALINı soracak, bu gizemi çözecektim.Öyle de yaptım. Ülkeyi dolaşmaya orta karadenizden başladım.Sinop'un Boyabat kazasının Çarşak köyünde bir kahvede aldım soluğu.ALINın bilinmezliğini çözmeye buradan başlayacaktım. Fakat beklenmedik birşey oldu ben daha sormadan bir ihtiyar başladı ALINı anlatmaya.ALIN hakkında atıp tutuyor, ALINa dil uzatıyor, daha da önemlisi ALINı yok sayıyordu.Bir hışımla kalktım kahveden.İhtiyar canımı sıkmıştı.Çarşak köyü ALINın gizemini çözmem için doğru bir başlangıç noktası değildi bunu anladım.Yağmur çamur, kış soğuk, gece ayaz demedim tekrar vurdum kendimi yollara.Ama olacak iş değildi nereye gitsem kimle konuşsam ben daha sormadan laf bir iki hoş beşten sonra ALINa geliyordu.ALINla ilgili görüş alışverişinde bulunuluyor, espriler yapılıyor,bitmek tükenmek bilmeyen münakaşalar sonrası bazen silahlar çekiliyordu.Ülke ALINcılar (ALINı sevenler) ve ALINsızlar (ALINı sevmeyenler) olarak ikiye ayrılmıştı.Ben tabiki koyu bir ALINcıydım.Bir gece fanatik ve militan ruhlu birkaç ALINcıyla birlikte bu davaya baş koymaya karar verdik ve Dilmen peruklarımızı taktık.Ülke artık eskiden olduğu gibi bir yer olmayacaktı hatta dünya değişecekti bunu çok iyi biliyorduk.
Biz militan ALINcılar şimdilik silahlı bir örgüt olmaktan ziyade bir bilgilendirme aydınlatma timiydik.İnsanlarla konuşup ALINı anlatıyor hakkında pek fazla bilgimiz olmamasına rağmen ALINı sevecek ve ona sahip çıkacak yeni bir nesil yaratmaya çalışıyorduk.Pek de s.klenmiyorduk.

KAÇIRMA PLANI

Militan arkadaşlarla aramızda ALINla ilgili konuşuyorduk çokça.Konuşuyorduk konuşmasına ya biz de net değildik bu ALINla ilgili.Yani demem o ki ALIN herkes gibi bizim için de gizemini koruyordu hala.Ülke çalkalanıyor ve bir kaos ortamı yaratılmaya çalışılıyordu.Bütün bu gelişmelere rağmen Dilmen sessizliğini koruyor ALINı göstermeyi reddediyordu.İşte bu sessiz kalış bizi bir karar almaya mecbur etti:Dilmen'i kaçıracaktık.Bunun iki iyi sebebi vardı;birincisi Dilmen tehlike altındaydı ve kendisine sahip çıkacak kimsesi yoktu.Medya ve birtakım politikacılar ülkedeki bu kargaşanın mimarının Dilmen olduğunu söylüyor ve onu açık bir hedef olarak göstermekten geri durmuyorlardı.İkincisi ise tabiki ALINı görmeye muvaffak olacaktık.Bir akşamüstü iyi bir planla Dilmen'in kapısına dayandık,içeri girdik.Ancak ev boştu.Yıkılmıştık.Kimbilir Dilmen şimdi kimlerin elindeydi ve hali niceydi.Bu olaydan sonra bir hafta on gün her yerde onu aradık.Sonra aramaktan sıkılıp vazgeçtik Dilmen'den.Çünkü artık mühim olan o değil davamızdı.Sonuçta bizim için değerli olan Dilmen'den ziyade ALINdı.ALINsa artık somut bir gerçeklik olmanın ötesinde bir değerdi bizim için.Anamız bacımız olmuştu ALIN.

BİRTAKIM SÖYLENTİLER

Dilmenin ortadan kaybolmasından bir-birbuçuk ay sonra kulağımıza birtakım söylentiler geldi;Dilmen FBI tarafından kaçırılmış ve ALIN NASAlı bilimadamlarınca incelenmişti.Buna göre ALINda Dr. Manhattan'ın dart dövmesine benzeyen bir sembol vardı ve bu sembol ona eşsiz bir güç olanağı sunuyordu.Biz buna hemen inandık.Adamın gol olmadan evvel gol olur demesini buna bağlayıverdik.Futbol bilgisini görgüsünü hiçe saydık hemen.Ancak öngördüğümüz gibi sorun artık ülke sınırlarını aşmış ve uluslararası bir mesele haline gelmişti.Bundan sonraki adımı çok dikkatli atmalıydık.

REDDEDİYORUM

İşte biz bu sonraki adımı düşünüp hesaplarken yıllar geçti.Ancak ALIN gizemini korumaya devam etti.ALIN her yerde konuşuldu, hakkında çok yazılıp çizildi ALINın.Bu arada Dilmen saklandığı delikten çıktı ve ALIN hakkında ortalıkta gezen bütün söylentileri yalanladı.Ancak bu kadardı Dilmen'in açıklaması.Ben bu haberi işitince Dilmen'den tiksindim.ALINdan da biraz soğudum galiba.Daha sonra ALINı yok saymam da bu olayların bir neticesiydi.Evet yalnış duymadınız yok sayıyordum ALINı ve öyle olduğuna da yani ALINın hiç bir zaman varolmadığına da yürekten inanıyordum artık.
Dünya medyası ve ulusal basın olaya olan ilgilerini yitirmişlerdi.Ancak halk arasında çoktan efsane olmuştu ALIN.

ÇOK ŞÜKÜR

Ve herkesi hayretler içinde bırakan olay geçenlerde yaşandı:ALIN biraz göründü!Evet ALIN saçların iki yana hafifçe ayrılmasını fırsat bilip ilk defa gösteriyordu kendini.Ne yalan söyleyeyim ALINı artık reddediyor olmama rağmen ben bile çok etkilendim o kadar ki gözyaşlarım iki tomurcuk olup yanaklarımdan çeneme kadar süzülüp oradan da yüreğime aktılar.''Varsın ALIN'' dedim ve ''seni çok seviyorum''.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder