ACELE ACELE, İSMİMİ HECELE, ŞEYTAN KOYAR G.T.NE

Acele eden insanlarla yaşayan bizler de acele eden insanlarız istemesek de. Herkes farkında olmadan bir yerlere, bir şeylere yetişmek için acele eder. Kimi acele etmek için, kiminin de gerçekten acelesi vardır. Atalarımız da acele etmememiz için konuşabildikleri kadar çok konuşmuş* ve bizi caydırmaya çalışmışlardır; ama 2000'li yıllarda kim s.ker atlarımızı. Örneğin Haydarpaşa'da vapurdan inip trene binecek kişinin deparı koyması için acelesi olmasına gerek yoktur, niye oldun ki. Niye koyduğunu kendi de bilmez ama koyar (deparı). O şartlarda koyan, ay pardon koşan adam haklıdır, çevresindeki insanlar koşmuştur, o da koşacaktır. Ona göre bu durum, üzerine kafa yorulamayacak kadar sıradan bir durumdur. Gerçekten öyle midir?
Düşünüyorum...
Öyle değildir. Bu konu üzerine 3 Siyaset Meydanı konuşulabilir. Muhtemelen de Siyaset Meydanı en çok izlenen program olur, sonraki hafta reklam geliri 3'e katlar, Ali Kırca'nın maaşı da 3 kat artar ve 3 kişiyle birlikte hunharca sevişebilir Ali Kırca hayvan gibi. Neden mi? Cevabı çok basit, çünkü herkes böyledir. Bunun yanında, böyle olmasına rağmen bunun farkında değildir ve başkalarının durumu gibi algılar, başkalarının durumu da bize kendimizinkinden daha çok girer çıkar. Bunu da ispatlayabilirim. İçimizden kendimizle ilgili bir yorumda bulunduğumuzda İçimizdeki ses: "sana giren çıkan var mı" diye soruyor mu? Hayır dediğinizi duydum, peki başkası için konuştuğumuzda bu soru size soruldu mu? Evet soruldu dediğinizi duydum, ispatladım.
Yani diyeceğim o ki 21. yüzyılın insanları hayvan olmuşuz. Biliyoruz ki hayvanların düşünebilme yetisi yoktur, sadece insanlara has birşey olduğu söylense de ben öyle düşünmüyorum. Düşünebilen hayvanlar tanıdım, cümle kurmaya çalıştılar. Ya ne diyecektim ben?! He buldum, sürekli bir yerlere koşturan hayvanlar gibiyiz, başı boş düşünmeden yaşayan. Oysa bir yere gitmiyoruz.
Son olarak Oruç Aruoba'nın bir haikusu:
Aceleyle gelip geçer Martı
oysa
bir yere gitmez.

*Ağır giden yol alır, hızlı giden yolda kalır.
Acele işe şeytan karışır.
Acele ile menzil alınmaz.
Acele bir ağaçtır, meyvesi pişmanlık.