20 Mayıs 2010 Perşembe

KIYMETLİ DOSTUM ÇAPAK















Bu sabah kalktım, elimi yüzümü yıkadım. Göz pınarıma yapışan çapakla uğraştım epeyce.İnatçıydı. Bir türlü terketmiyordu sahiplendiği yerini.Sapsız mop zımparamla iyice bi tozunu attırdım hergelenin.Düştü fakat ölmedi.Eğilip avucuma aldım bu dünya tatlısı canlıyı.Birazcık karnıyla oynayınca keyfi yerine geldi.''agu,megu'' deyip gülümsedi.Dedim ben bunu eğiteyim.Zamanla büyür sağ kolum olur bu çapacık.Her neyse akşama kadar bildiğim her şeyi öğrettim buna.Şimdi artık bu zorlu eğitimin meyvelerini toplama vaktiydi.İlk sınavını vermesi için bir saat kadar önce bakkala gönderdim ekmek almaya. Gel gör ki hala ortalıkta yok.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder